Zgromadzenie Sióstr Niepokalanego Poczęcia NMP powstało na emigracji polskiej w Rzymie w latach 1854-1857.

Był to okres nawiązania współpracy dwóch jego Założycielek – Matki Józefy Karskiej (1823-1860) i Matki Marceliny z Kotowiczów Darowskiej (1827-1911), przy czynnym udziale ich kierownika duchowego o. Hieronima Kajsiewicza, zmartwychwstańca (1812-1873).

Matka Józefa od Jezusa Ukrzyżowanego miała świadomość, że Bóg ją wzywa do utworzenia zgromadzenia zakonnego dla odnowienia polskiego społeczeństwa przez wychowanie. Ciężko chora rozpoczęła w 1857 r. za zgodą Świętej Kongregacji życie wspólne z dwiema towarzyszkami. Po trzech latach zmarła.

Przełożeństwo nad zawiązkiem powstającej społeczności objęła w 1861 r. Matka Marcelina od Niepokalanego Poczęcia NMP. Już w dwa lata potem, uzyskawszy dla Zgromadzenia dekret pochwalny Stolicy Świętej, przeniosła je do Jazłowca na Podolu dla podjęcia pracy apostolskiej. Przeniesienie Zgromadzenia w pierwszych miesiącach 1863 r. z Rzymu na ziemie polskie zbiega się z okresem nowego zrywu narodowo-wyzwoleńczego, jakim było powstanie styczniowe.

W czasie przełożeństwa Matki Marceliny Darowskiej powstało na ziemiach polskich sześć domów Zgromadzenia: w Jazłowcu, Jarosławiu, Niżniowie, Nowym Sączu, Słonimie i Szymanowie. Siostry opierając się na utworzonym przez Matkę Marcelinę systemie wychowawczym utworzyły w nich szkoły dla dziewcząt.